三用韵荅松学诸友·其四

万木渐摇落,凉风策策鸣。

客愁惊老大,世乱念升平。

虽忝官曹列,难忘丘壑情。

故园频入梦,松菊想敷荣。

复制 复制

拼音版

sānyòngyùnsōngxuézhūyǒu··

wànjiànyáoluòliángfēngmíng

chóujīnglǎoshìluànniànshēngpíng

suītiǎnguāncáoliènánwàngqiūqíng

yuánpínmèngsōngxiǎngróng